ေတြ႔ေနက်အခ်ိန္ေရာက္တိုင္း
အရင္လိုပဲႏွစ္ေယာက္ထဲေၿပာခဲ့တဲ့
gmailေလးကိုဖြင့္မိလွ်က္သားၿဖစ္ေနခဲ့တယ္
က်င့္သားရလက္တစ္စံုအတြက္
ငါ႔ကိုငါ႔လည္းေက်နပ္ေနမိတယ္.............
လာေတာ့မွာမဟုတ္မွန္းသိရက္နဲ႕
နင္ရဲ႕nickေလးကိုပဲငမ္းငမ္းတတ္ၾကည့္ေနမိတယ္
အခ်ိန္ေတြတၿဖည္းၿဖည္းကုန္သြားတဲ့အထိေပါ့
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း
ကိုယ့္gmailကိုပိတ္လို႕
စိတ္ေကာက္ေနမိတယ္...
Typingၿပန္မဲ့သူမရိွတဲ့gmailတစ္ခု
၀မ္းနည္းမႈ႕နဲ႕အထီးက်န္ဆန္မႈ႕က
ငါ႔အၿဖစ္နဲ႕စာရင္မေၿပာပေလာက္ပါဘူး...
အဲသည့္
Typingၿပန္မဲ့သူမရွိဘဲဖြင့္ထားတတ္တဲ့
gmailအတြက္ခက္ရွက္ရွက္လဲမၿဖစ္ခဲ့ဖူးဘူး
Roomကroomateေတြရဲ႕အံ့ၾသတဲ့အၾကည့္အတြက္
ေၿဖရွင္းခ်က္မရွိတာလဲမဆန္းပါဘူး....
ငါ႔ကိုယ္တိုင္ကိုကေၿဖရွင္းခ်က္မရွိပဲ
အသည္းကြဲခဲ့ရသူေလ
တကယ္ေတာ႔အရာရာအားလံုးကို
ၿပန္လိုခ်င္တယ္အရင္အတိုင္းေပါ႔
နင့္မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းေပါ႔...
(သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အတြြြက္အမွတ္တရ)
No comments:
Post a Comment